popster

Na alle hectiek van Cairo, waar je als buitenlander toch voortdurend opvalt en de aandacht trekt, was er behoefte aan een middagje veilig westers door te brengen. En waar kan dat beter dan in de super mall “city stars”. Een enorm complex met vier verdiepingen vol vertrouwde westerse franchise ketens. De Starbucks, de H&M, de Vero Moda, zelfs de Hunkemöller ontbreekt er niet. Jos had nieuwe schoenen nodig, en Matty en ik wilden wel even lekker winkelen. En het was ook wel even genieten, om een middagje niet als een soort attractie aan gegaapt te worden, geen opmerkingen en geroep. Hier werden we enkel met milde nieuwsgierigheid aangekeken. Andere westerlingen kijken hier met een soort opgeluchte herkenning naar elkaar. Ah, een lotgenoot. Wel hebben we nog iest typisch Arabisch op de kop getikt in het uber-westerse winkelcentrum: een Fulla. Dit is de Moslim versie van Barbie, met hippe “indoor fashion” voor thuis, en een Abaya voor naar buiten. Op dit moment zit Matty met haar te spelen, ze heeft ook een fulla schrift, een ware fan dus.
Na deze oase van westersheid nog even in die sferen blijven hangen door in Maison Thomas, tussen de andere westerlingen en hippe Cairenen, een pizza te eten. Maar daarna was het weer gedaan met ons vluchtgedrag. We hadden namelijk afgesproken met een groepje naar het Culture Wheel te gaan om naar een poppen voorstelling te gaan over de beroemde Egyptische zangeres Umm Kulthum. Ook wij wisten niet precies wat te verwachten maar na een kort optreden van een man met een ‘ud gingen de gordijntjes van het poppentheater open, en zagen we daar Umm Kulthum en haar orkest tevoorschijn komen. Een merkwaardige gewaarwording, om een voorstelling bij te wonen opgevoerd door poppen.
In de pauze werden we opeens aangesproken door een Egyptische man. Hij stelde zich keurig voor, Mohammed. Nice to meet you Mohammed. Nu bleek hij voor een tv station te werken die een item deden over Egyptische cultuur, en hij zou het leuk vinden om ons – als buitenlanders bij een typisch Egyptische voorstelling – te interviewen voor de uitzending. Na elkaar even aangekeken te hebben besloten Matty en ik: waarom ook niet... Omdat de voorstelling net weer begon en de lichten uitgingen in de zaal, werden we mee naar buiten geloodst. Eenmaal buiten werden we aan de interviewer voorgesteld, ‘Aiman. ‘Aiman is een wat gezette Egyptenaar, met op de revers van zijn jasje een pinnetje met de Egyptische vlag gespeld. Nadat hem duidelijk is geworden dat een interview in het Arabisch er niet in zit, worden we geïnstrueerd om na iedere vraag ‘Aiman de tijd te geven ons antwoord in het Egyptisch te vertalen. Na wat geharrewar over waar we dan moeten staan en dergelijke beginnen we, een grote lamp op ons, een microfoon in de hand van ‘Aiman, er wordt afgeteld, net echt. Matty en ik willen ons bij deze verontschuldigen voor alle domme antwoorden die we hebben gegeven, waardoor we het beeld van westerlingen dat hier leeft, mogelijkerwijs hebben bevestigd of zelfs verslechterd. Dinsdag middag om half drie Egyptische tijd (half 2 Nederlandse tijd dus) op de zender met een piramide als logo, is ons optreden te bewonderen.