De Makaan

Vorige week heb ik een heerlijke plek ontdekt in Cairo. De makaan. Via Peter Verkinderen van het instituut hoorde ik van deze plek, waar iedere dinsdag en woensdag avond traditionele Egyptische muziek wordt opgevoerd. Nu was deze avond niet alleen de eerste keer om naar de makan te gaan, het was ook de eerste avond dat ik alleen ergens heen zou gaan, een heel avontuur op zichzelf....
In eerste instantie had ik met Abu al-Qasim afgesproken op het metro station bij de Opera. Dus ik stond daar uit mijn zenuwen natuurlijk eer kwartier te vroeg te wachten. Om kwart over acht, in het donker, aan een drukke straat in mijn eentje. Errug ongemakkelijk. Iedereen staarde me ontzettend aan, probeerde contact met me te krijgen. Heb maar een beetje vaag voor me uit gestaard in de richting waaruit ik Abu's taxi verwachtte. Toen ik ongeveer tien minuten had staan wachten begonnen er allerlei taxi's voor me te stoppen, hoewel ik echt 5 meter van de weg vandaan stond. Ze zouden wel gedacht hebben: vast een verdwaalde toerist die niet weet hoe je een taxi moet roepen. Na een paar telefoontjes tussen Abu en mij, bleek opeens dat hij op een heel ander metro station was uitgestapt. Een halte verder. Toen dus maar afgesproken om elkaar bij de makaan te treffen. Nadat ik zelf ook wat verdwaald was in het metro station, toch op de goede plek uitgestapt uiteindelijk. Waar ik Abu met Samira voor me in de straat zag lopen. Precies op tijd kwamen we het zaaltje binnen stormen. Het optreden van dinsdag avond was fantastisch. Een super mix van traditionele Arabische muziek en jazz. Naast traditionele slag- blaas en snaar instrumenten die begeleid werden door Arabisch gezang, bestond de band namelijk ook uit een drummer, een saxofonist en een basgitarist. Vooral de dame die de hoofdact van de avond vormde, was een indrukwekkende verschijning. Een enorme donkere vrouw, met een even zo enorm stemgeluid waar ze een hele aparte trilling in kon brengen. Dit alles speelde zich af in een kelder-achtige ruimte, met kale betonnen wanden en een kale vloer waar kleden en kussens op gelegd waren. Meteen links naast de ingang tot de ruimte is een trap naar boven waar een soort balkon gebouwd is. Het had heel lelijk en pauperig kunnen lijken, maar het was heel knus gemaakt. Echt een aanrader voor iedereen die Cairo bezoekt en een avondje uit wil.