Vleeseters

Sinds we hier in Egypte zijn durven we langzaam steeds meer te eten. Waren we de eerste 3 weken ongeveer vegetariërs, de afgelopen week doen we ons best toch iedere dag vlees te eten. Veel is al goed gegaan, kofte van een stalletje op straat, een half kippetje van om de hoek... Gister avond was het tijd om het gehakt van de buurtsuper te proberen. Nu moet u weten dat het daar altijd naar een mengeling van waspoeder en amoniak ruikt. En zelfs na uitvoerig bakken en koken smaakte het gehakt daar ook nog naar. Badkamer gehakt. Toch vrolijk door gegeten, van alle andere vleessoorten hadden we immers ook nooit iets gekregen....
Nu liggen Matty en ik uitgeteld op de bank. De enige die het badkamer gehakt heeft overleeft is Jitske, die vanochtend vrolijk naar college is vertrokken. Bravo aleiki!